Niniejsze zestawienie obserwacji rzadkich gatunków obejmuje okres od początku marca do końca maja 2016 r. To była wyjątkowo ciekawa wiosna, obfitująca w stwierdzenia bardzo rzadkich ptaków. Przede wszystkim do listy awifauny Polski doszedł nowy gatunek – kaniuk – zaobserwowany na wybrzeżu gdańskim. Na szczególną uwagę zasługują także pojawy markaczki amerykańskiej, czerniczki, świstuna amerykańskiego, sieweczki pustynnej, mewy cienkodziobej oraz pelikana kędzierzawego, a wśród wróblowych aż sześciu gatunków, dla których tegoroczne obserwacje były zaledwie trzecimi krajowymi stwierdzeniami: śnieżki, osetnika, zaganiacza szczebiotliwego, tamaryszki, pokrzewki aksamitnej i białorzytki płowej. Raport powstał głównie w oparciu o informacje zamieszczone na stronach www.clanga. com oraz www.komisjafaunistyczna.pl. Obserwacje ułożono według zaktualizowanego układu systematycznego zgodnie z wytycznymi Komisji Faunistycznej. Tradycyjnie przypominamy, że część z wymienionych obserwacji nie została jeszcze poddana weryfikacji przez Komisję Faunistyczną i tym samym nie mogą być one traktowane jako fakty naukowe. Zaakceptowane obserwacje znaleźć można na witrynie www.komisjafaunistyczna.pl oraz w corocznych raportach publikowanych w „Ornis Polonica”.

Choć lato jeszcze w pełni, warto pomyśleć o jesiennych obserwacjach i przygotować się na odróżnianie poszczególnych gatunków gęsi, które wkrótce zawitają do nas w tysięcznych stadach. Może uda się wypatrzeć coś rzadszego wśród szarych gęsi?

Jedną z ornitologicznych sensacji roku 2012 w Polsce było stwierdzenie na terenie Wielkopolski sępa plamistego Gyps rueppellii. Ten afrykański gatunek od ponad 20 lat coraz liczniej odwiedza Półwysep Iberyjski. Był też obserwowany w kilku krajach Europy Środkowej i Zachodniej, ale tu jego pojawy dotyczyły prawdopodobnie uciekinierów z niewoli.

Czasem, niezbyt często, ale warto w nie wierzyć i czekać. Oczywiście spełniają się w sobie tylko znanych okolicznościach i kolejności, ale to już nie jest najważniejsze. Ważny jest efekt końcowy.

Wiosna i wczesne lato to okresy lęgów oraz wychowywania młodych. Nie inaczej jest u perkozów. Prawdę mówiąc, mamy szczęście, że mieszkamy w Polsce, bo większość ze spotykanych w naszym kraju perkozów jest lęgowa. Regularnie gnieżdżą się u nas: perkoz dwuczuby, perkoz rdzawoszyi, zausznik i perkozek. Sporadycznie stwierdzane są też lęgi perkoza rogatego.

Po długiej chłodnej zimie wiosna pobudza całą okolicę do aktywności. Życie odtwarza swój coroczny cykl. Gdy część ptaków zdążyła już zająć swoje tereny lęgowe, daje się usłyszeć piszczące odgłosy godowe niepozornej ptaszyny – to sieweczka rzeczna (Charadrius dubius) – gatunek występujący w prawie całej Polsce (pomijając tereny górskie południowej części naszego kraju).

Ten wyjazd wypalił znienacka. Bez wcześniejszego planowania i całkowicie spontanicznie. Wystarczył krótki telefon od Krzyśka z informacją, że rybołów współpracuje i można przyjeżdżać. Biebrzańska posucha, niski poziom wody i kiepska sytuacja z ptakami były dodatkową mobilizacją, żeby spakować to, co niezbędne, wsiąść w samochód i w pół godziny później z bagażem optymizmu dzielnie pokonywać zatłoczoną o tej porze dnia trasę na Mazury.

Nasz pierwszy raz w Rajdzie Ptasiarzy, czyli jak poczuć niedosyt i zaostrzyć sobie apetyt na przyszły rok… (a! i zyskać pewność, że zrobi się to lepiej).

W logotypie tegorocznego Rajdu znalazła się tamaryszka. Kilka tygodni przed terminem rajdu, 1 kwietnia 2016 r., gatunek ten został wykryty przez Pawła Malczyka na stawach w Spytkowicach i było to trzecie stwierdzenie w Polsce (po obserwacjach w 1989 i 2007 r.). Sponsorami imprezy zostały firmy Opticron i Przyrodnicze.pl. Patronem medialnym jest redakcja „Ptaków Polski".